Zapraszam Cię do pracy z uczuciami i praktykowania rozróżniania uczuć i uczuć zmieszanych z myślami, tzw. uczuć rzekomych. Temat ten ściśle wiąże się dla mnie z tematem odpowiedzialności. Odpowiedzialności za swoje uczucia i potrzeby, odpowiedzialności za swoje myśli, słowa i działania w tym za swój proces uczenia się. Odpowiedzialności za swoje życie.
W nawykowym reagowaniu możemy nie zauważać swojej odpowiedzialności, przenosić ją na drugiego człowieka traktując go jako przyczynę naszych uczuć i „obarczać winą” za swoje samopoczucie. Spotkaliście się z tym? Macie takie doświadczenie?
Gdy to Ty jesteś adresatką/adresatem przeniesienia odpowiedzialności za czyjeś uczucia łatwiej Ci jest zauważyć/poczuć tragizm takiej strategii na zaspokajanie potrzeb? Kiedy np bliska osoba potrzebująca kontaktu i bliskości mówi: „czuję, że mnie nie kochasz” – czując pod tymi słowami np niepokój i smutek. Ten smutek czy niepokój odnaleziony pod myślą „nie kocha mnie” jest informacją o wymienionych wcześniej niezaspokojonych potrzebach kontaktu, bliskości czy miłości. Wszyscy jesteśmy połączeni i wpływamy na siebie nawzajem.
W idei NVC chcemy działać tak aby widząc swoją odpowiedzialność i swój wpływ przewidywać konsekwencje swoich działań, brać pod uwagę jednocześnie swoje uczucia i potrzeby i uczucia i innych.
Rozróżnianie bodźca od przyczyny może nam w tym pomóc. Świat nieustannie oddziaływuje na nas nieskończonością bodźców, które poruszają nas, dotykają uruchamiają uczucia, które informują nas o stanie naszych potrzeb abyśmy z ich świadomością mogli podjąć działania aby je zaspokoić lub świętowania ich zaspokojenia.
Bodźcem może być sytuacja, myśl, druga osoba lecz to nie one są przyczyną uczuć które się pojawiają – są nimi nasze zaspokojone/niezaspokojone potrzeby.
Uczucia po prostu są. Są ani pozytywne ani negatywne. Przychodzą i odchodzą i są informacją o naszych zaspokojonych lub niezaspokojonych potrzebach.
Moja prośba dotyczy ćwiczenia uważności przez kolejne dni z fokusem na rozróżnieniu między uczuciami i uczuciami zmieszanymi z myślami w waszej codzienności.
Zadawaniu sobie pytania: co czuję? kontaktowania się z uczuciami w ciele i rozróżnianiu ich od myśli na jakiś temat.