O konflikcie wewnętrznym mówimy, gdy doświadczamy wewnętrznego rozdarcia wobec spraw, które mają miejsce w teraźniejszości, mają się wydarzyć lub doświadczamy autokrytyki z powodu już podjętych w przeszłości decyzji.
Konflikt wewnętrzny można porównać do sporu głosów toczącego się w naszej głowie. To tak, jakby dwa lub więcej głosów toczyło dyskusję, potępiało, osądzało nas lub nasze działania.
Źródłem tych ocen i krytyki są najczęściej przekazywane z pokolenia na pokolenie (często w najlepszej wierze) nauki, przekonania czy zasady, a także normy kulturowo-społeczne czy kreowane przez media standardy i mody. Na ich podstawie formułujemy oczekiwania wobec siebie i innych, często tak wygórowane, że trudno jest im sprostać. Nierzadko oczekiwania te są niewypowiedziane lub nieuświadomione.
Zdarza się, że nierozstrzygnięte konflikty wewnętrzne w długiej perspektywie mogą stać się przyczyną depresji, chorób psycho-somatycznych, długotrwałego cierpienia w nieświadomości procesów, którym podlegamy nieustannie.
Mamy do dyspozycji bardzo wiele narzędzi wspierających nasz dobrostan i rozwój. Mediacja konfliktu wewnętrznego, praca z wewnętrznym dzieckiem, praca z wewnętrznym krytykiem, praca z poczuciem winy, praca z przekonaniami, rozróżnienia kluczowe.
Zasadzają się one na koncepcie złożoności wewnętrznego systemu z wielu głosów/części.
Jakie swoje części identyfikujesz?
Do jakiej perspektywy Ci blisko?