Jeśli mamy dusze
są stworzone ze wzajemnej miłości,
której nie umniejsza czas,
która nie podlega śmierci.
Co przywołują te słowa?
Za czym tęskni Twoja dusza?
Za tym samym, za czym tęsknimy wszyscy?
Za Miłością?
Miłością bezwarunkową, nieskończoną, nieśmiertelną…tą która jest potrzebą każdego z nas…z której pochodzimy….w której jesteśmy na krótko jako naszym naturalnym stanie…
Zauważasz różnicę między miłością jako uczuciem i miłością jako potrzebą?
Przyjęcie przekonania, że moje potrzeby są tak samo ważne jak potrzeby innych i życie zgodnie z nim jest dla mnie aktem tej właśnie miłości.
Czy czasem zdarza Ci się myśleć o zaspokajaniu swoich potrzeb jako o akcie egoizmu? Fundamentem NVC jest równoważność potrzeb. Gdy moje są tak samo ważne jak Twoje, jesteśmy w domu. To miejsce wyjścia do bycia w relacji mimo trudności. To miejsce świadomości naszej współzależności i wieloaspektowości połączenia wszystkich potrzeb ze sobą i naszego ze sobą wzajemnego połączenia.
Co mogę zrobić?
Podejmując działania mające na celu zaspokojenie własnej potrzeby, szukam takich sposobów i rozwiązań, które biorą pod uwagę również potrzeby innych, których moje wybory i decyzje dotyczą bezpośrednio i pośrednio.
Tęsknisz aby Ciebie brać pod uwagę z Twoimi uczuciami i potrzebami? Chcesz być uznany i przyjęty w pełni? Tak po prostu, bez żadnego powodu albo właśnie dla tego powodu że Jesteś.
Czy to nie ta właśnie tęsknota?
Jak zmienić tęsknotę za w tęsknotę do?
Jak zmienić tęsknotę w dążenie i spotykanie?
Praktyka
Dzisiaj proszę Cię o podzielenie się swoimi praktykami miłości przejawami miłości do siebie, do innych, do świata, do życia.
Dziękuję