Idea Nonviolent Communication – NVC (Porozumienia Bez Przemocy) to podejście widzenia świata, ludzi, siebie z poziomu serca przez pryzmat potrzeb. To filozofia, sposób życia, nurt głęboko terapeutyzujący choć nie sklasyfikowany jako nurt terapeutyczny. Intencją w NVC jest bycie w kontakcie/relacji ze sobą i innymi. Celem: świadomość swoich uczuć i potrzeb (co jest żywe we mnie, co jest dla mnie ważne tu i teraz) i ich zaspokajanie wypływające z troski o siebie i innych w sposób biorący pod uwagę potrzeby i uczucia wszystkich.
NVC to także zestaw narzędzi i metod. Jednym z narzędzi w NVC jest model 4 kroków jako – w odróżnieniu od nawykowej – naturalna sekwencja naszego funkcjonowania a więc:
1 krok: Obserwacja – w reakcji na bodziec czyli jakiś fakt,
2 krok: Uczucie – nasze ciało reaguje na bodźce uczuciami,
3 krok: Potrzeba – które (uczucia) informują o zaspokojonych potrzebach (przyjemne uczucia np. radość) lub nie zaspokojonych potrzebach (nieprzyjemne uczucia np. smutek)
4 krok: Prośba – w wyniku czego podejmujemy działanie aby te potrzeby zaspokoić – w NVC ten krok nazywa się prośbą lub strategią.
Nawykowa (tzn. taka w której nawykowo funkcjonujemy) sekwencja przebiega mniej więcej tak:
1 – Ocena, interpretacja, etykieta – teatr mentalny
2 – Myśli zmieszane z uczuciami tzw. uczucia rzekome
3 – Sposoby na zniwelowanie dyskomfortu
4 – Żądania