Pojęcie empatii nie jest jednoznaczne w definiowaniu. Jest łączone z utożsamianiem, współodczuwaniem i współczuciem. Podczas gdy próba odczuwania tego co czuje druga osoba jest związana paradoksalnie z obawą przed ich czuciem. Obawą, że smutek, złość czy bezsilność się udzieli. Napięcie towarzyszące „pomysłowi”, że jest tutaj coś do zrobienia, naprawienia, uleczenia, zmiany zakłada nawykowe działanie z miejsca troski i rozwiązywania problemów.
Empatyczna obecność to przestrzeń do bycia z drugim człowiekiem a nie naszych reakcji na niego. Jest to więc pole do rozwoju własnego, praca ze swoimi uczuciami, dzięki której nauczymy się zauważać swoje reakcje i odnajdować spokój w kontakcie z intensywnością uczuć innych.
Bez względu na sytuację największym darem jaki możesz dać jest Twoja Obecność i jest ona także darem dla Ciebie bo przynosi spokój, zaufanie, bliskość, przepływ i połączenie na poziomie serca w tym niewysłowionym, niepowtarzalnym pięknie wzbogacania życia.
Czym dla Ciebie jest empatyczna obecność?
Jaki sposób bycia w empatycznej przestrzeni jest Tobie najbliższy?
Jakie jakości kontaktu wnosisz w relacji?
Bardziej jesteś czy bardziej działasz?
Gdzie chcesz sięgnąć po wsparcie w praktykowaniu transformującej mocy zwykłego bycia z drugim człowiekiem?
Nawet jeśli inni cierpią, nie mają kontaktu ze sobą, wyrażają silne emocje lub osądzają, chce w spokojny sposób towarzyszyć im w ich doświadczeniu. Jeśli zaczynam naprawiać sytuację, doradzać, mechanicznie okazywać empatię czy przenosić moją uwagę na coś innego, chcę poszukać wsparcia, które pozwoli mi odzyskać wiarę w transformującą moc i dar zwykłego bycia z drugim człowiekiem.
Miki Kashtan